Onderzoek zorgtechnologie door minorstudenten

Maandag sloten vijftien studenten de minor Technology meets health af. Met alle coronamaatregelen was dit een bijzonder editie van deze minor.

Doel van de minor is om studenten te leren om interdisciplinair samen te werken aan een vraagstuk uit de praktijk. De studenten geven een advies welke zorgtechnologische oplossing beschikbaar en passend is. Er deden studenten mee van de opleidingen Social Work, Toegepaste Psychologie, Ergotherapie, Verpleegkunde (voltijd en deeltijd) en studenten van Medisch beeldvormende en radiotherapeutische technieken.

Josien Caris, coördinator van de minor start met de complimenten voor alle studenten om dat ze ondanks de lastige omstandigheden met coronamaatregelen (die er voor zorgden dat er geen onderzoek in de praktijk kon worden gedaan) de studenten toch hun onderzoek hebben kunnen doen en advies konden uitbrengen.

Gezichtsherkenning in verpleeghuizen

Frank en Sterre, studenten van Zorginnovatie in de Praktijk, deden onderzoek naar de mogelijkheid om gezichtsherkenning in te zetten bij instellingen waar geriatrische patiënten wonen. De instellingen hebben nu de knel dat deuren gesloten blijven voor alle bewoners waardoor bewoners die wel in staat zijn om zonder begeleiding naar buiten te gaan, minder vrijheid ervaren.

Een oplossing daarvoor is om mensen een tag te geven als ze wel naar buiten mogen, maar die zijn stigmatiserend en die kun je vergeten. De gezichtsherkenning is een goede oplossing. Mensen worden door een camera bij de deur herkend aan hun gezicht. Alleen de mensen die niet naar buiten mogen staan in de database, voor alle anderen gaat de deur gewoon open. Staan er meer mensen voor de deur en mag een van die mensen niet naar buiten, dan gaat de deur niet open. Bij tags wil het nog wel eens gebeuren dat iemand die niet zelfstandig naar buiten mag meeloopt met iemand anders. Je kunt ook verpleegkundigen in de databast opnemen, als de camera dan iemand herkent die niet naar buiten mag maar ook iemand herkent als begeleider dan gaat de deur wel open. Of de toepassing ook werkt met gezichtsmaskers daar moet nog extra onderzoek naar worden gedaan.

Een belemmerende factor kan de privacy zijn. Bijzonder is wel dat alle mensen die meededen met het onderzoek zelf geen probleem zagen maar wel verwachtten dat anderen er een probleem mee kunnen hebben.

Ondanks dat de studenten de gezichtsherkenning niet in de praktijk konden testen door coronamaatregelen verwachten ze op basis van hun onderzoek bij verzorgers, familie en specialisten dat deze toepassing goed inzetbaar is en positief bijdraagt.

Kunnen robots geriatrische patiënten activeren?

Gaelle, Julius en Roelien onderzochten of je robots kunt inzetten om geriatrische patiënten te activeren, bijvoorbeeld door patiënten te laten bewegen, muziek te laten luisteren of voor te lezen. Uit literatuuronderzoek kwam naar voren dat Pepper het meest geschikt is voor de test. Pepper is door zijn lengte het meest menselijk maar niet bedreigend. En je kunt Pepper goed schoonmaken.

De studenten konden door coronamaatrelen niet testen of de doelgroep goed reageert op de Pepper. Daarom hebben ze de focus gelegd op het ontwikkelen van de template voor Pepper. Uit de Mentimeter die de studenten voorleggen aan het publiek komt dat de meeste aanwezigen verwachten dat in de toekomst robots een rol spelen in de zorg.

Bij de doorontwikkeling van de template is het goed om bijvoorbeeld een fysiotherapeut te betrekken om te kijken welke oefeningen deze patiënten wel en welke ze niet kunnen doen.

Sommige vragenstellers bij de presentatie missen wel de rol van de verpleging in de het onderzoek. Doordat de opdrachtgever niet meer beschikbaar was door coronamaatregelen konden de studenten niet alles testen met alle betrokkenen.

Julia en Diede deden ook onderzoek naar de inzet van Pepper op een afdeling met geriatrische patiënten. Ook zij deden onderzoek bij de verpleging en niet met patiënten en ontwierpen een applicatie. Een lastig punt blijft dat de opdrachtgever graag enerzijds wil dat patiënten de toepassing gebruiken in de gemeenschappelijke ruimte maar dat anderen er geen last van mogen hebben. Dus enerzijds wel activeren maar anderzijds niet storen.

Virtual reality als pijnbestrijding

Arina, Ciska, Loe, Max, Nienke en Roan deden onderzoek naar de inzet van een VR-bril bij pijnbestrijding op de afdeling wondzorg van Rijnstate. Het ziekenhuis gebruikt minder medicatie bij het vervangen van verband omdat bij dagelijks gebruikt er risico is op gewenning. Maar patiënten ervaren wel veel pijn. De vraag is hoe je VR hierbij kunt inzetten. Uit literatuur blijkt dat als je afleiding hebt van een VR-toepassing dat je dan minder pijn ervaart. Bleef de vraag over of het ook praktisch toepasbaar is op de afdeling. Ook hier konden de studenten geen onderzoek doen bij patiënten zelf, maar wel bij verzorgenden. De studenten maakten een instructie en deden een test met verzorgende. Positief is dat ook mensen met weinig kennis met technologie de Vr-bril kunnen gebruiken. Verpleegkundigen verwachten dat dit geen probleem geeft. Ze zien wel een beperking bij de hygiëne, de bril bestaat uit verschillenden materialen die je niet eenvoudig kunt schoonmaken. Ook is niet duidelijk wie de VR-brillen beheert (opladen-schoonmaken etc).

Uit het publiek kwam een vraag welke apps worden gebruikt. Er zijn apps als zwemmen met dolfijnen of kajakken op een meer. Maar er is ook een app waarbij je je pijn kunt visualiseren en letterlijk virtueel kunt wegschieten. De patiënt kan kiezen wat hij of zij wil.

Hoe voorkom je geur van incontinentiemateriaal?

Erin, Jelle, Niels en Thimo deden onderzoek naar het probleem dat zorginstellingen ervaren met incontinentiemateriaal. De opslag daarvan geeft een vervelend geur. Welke technologische toepassing kan hier een oplossing zijn? Omdat de studenten niet in een instelling konden testen deden ze dit op de HAN. In drie lokalen maakten ze een opstelling met drie verschillende materialen. Het was even zoeken welke geur ze konden gebruiken maar na enige tests werd dat duidelijk. Verschillende testpersonen testten de geur en het feit of de ruimte aangenaam was gedurende de drie dagen dat de opstelling er stond.

De Vacusan, een vacumeermachine kwam het best uit de test. De studenten deden ook een test hoeveel bacteriën of virus je verspreidt als je de emmer moet vastpakken bij gebruik. Daarvoor gebruikten ze heel creatief vingerverf.

Mooi onderzoeken en goeie presentaties. Super dat de studenten de minor toch konden afronden ondanks alle beperkende maatregelen. Goed gedaan!! En fijn dat ambassadeurs van iXperium Health de tijd vrij maakten om de presentaties bij te wonen en kritische vragen te stellen. We sluiten de minor hiermee weer succesvol af.