En steeds vaker hoef je dan zelfs geen experiment te doen, de nieuwe techniek is er gewoon al. Een tijd geleden brak er een stuk van mijn kroon af en dus moest er een nieuwe kroon worden gemaakt. En dan is er een model van je gebit nodig waarop de tandtechnicus de kroon op maat kan maken. Andere keren moest ik dan “happen”. Je krijgt dan een zogenaamd lepel met pasta op je tanden en zo maakte de tandarts dan een afdruk van je gebit. En daarna maakt de tandtechnicus een afdruk van gips.
Dit keer kwam de assistente met een soort grote elektrische tandenborstel waarmee ze het hele gebit scande. Ze had het nog niet eerder zelf gedaan maar het scannen ging helemaal goed. De scanner geeft een lichte trilling als een stukje nog niet goed is gescand dus alle tanden en kiezen kwamen goed op de scan. En daarna stond mijn hele gebit in 3d in de computer. De tandtechnicus printte dat uit en op dat 3d-geprinte model maakten ze in het lab de nieuwe kroon. En die zit helemaal perfect.
Meer tijd en meer gemak
Deze techniek zorgt voor tijdwinst, gemak en minder gedoe voor de patiënt (niemand vond dat happen nou echt fijn). De assistent kan de scan maken, de tandarts checkt nog even. Daarna gaat de scan digitaal naar het lab en kunnen ze een print maken. Minder werk dus voor de tandarts en geen gipswerk voor het lab. En omdat de tandartsen en tandtechnici genoeg werk hebben kunnen ze dit hap- en gipswerk wel missen. Mooie toepassing van technologie. Ik was er in ieder geval blij mee.
