De studenten werken een vraag uit, dragen uiteindelijk een project over aan een volgende groep die onderzoek doet of een innovatie ontwerpt. Mooi hoe de opdracht zo blijft doorlopen voor de opdrachtgevers. De studenten leren hoe het is om met studenten van andere opleidingen samen te werken en ze leren veel van een specifieke vraag, techniek of toepassing. En natuurlijk leren ze vooral veel van de mensen voor wie ze een innovatie willen maken.
VR refugee teams
Samen met The Simulation Crew ontwikkelden deze studenten een VR-toepassing voor vluchtelingen. Het doel van de VR-toepassing is dat asielzoekers een gesprek met een huisarts kunnen oefenen. Het gaat er dus niet om dat de VR-toepassing de arts vervangt, het gaat er echt om dat iemand het gesprek kan oefenen en zo een beter gesprek heeft met de huisarts. De vorige Sparkgroep had de opdracht uitgewerkt en overgedragen aan dit team. Deze groep had de uitdaging om met het script aan de slag te gaan. En dat is nog niet zo eenvoudig als het lijkt. Na de eerste versie van het script kwamen er uit de test nog veel knelpunten. Soms was de taal te lastig – je kunt bijvoorbeeld beter praten over misselijk dan over misselijkheid en heb je wel of geen pijn is duidelijker dan geef aan wat je klachten zijn. De studenten merkten ook dat er een groot verschil is tussen de taalvaardigheid van de ene vluchteling of die van de andere. Na aanpassingen van het script is er nu een eerste prototype van de VR-toepassing gemaakt waar een volgende sparkgroep verder aan kan ontwikkelen.
3d-print-innovatie voor Bártimeus
Voor Bártimeus, een school voor leerlingen met een visuele beperking onderzochten deze sparkstudenten of en hoe ze een bestaand product kunnen verbeteren. Leerlingen op Bártimeus werken nu met een lineaal waarop je centimeters kunt voelen. Maar kun je ook een lineaal maken waarop je millimeters kunt voelen? Dit bleek voor nu nog wel een stap te ver. Het lukte ze niet met 3d-geprinte proefmodellen om dit te realiseren. Maar een tweede opdracht werd wel een succes. Bij Bártimeus gebruiken veel leerlingen een leesregel, een strook met daarin een uitsnede die een regel of een stukje tekst vrij laat. Zo kan de slechtziende lezer zich beter focussen op de die ene regel. Er zijn verschillende formaten en het zou handig zijn als je die hulpmiddelen makkelijk bij de hand hebt. De sparkstudenten maakten de bestaande leesregels net iets dunner en verbond ze met een schroef. NU hebben leerlingen drie verschillende leesregels bij de hand die ze als waaier kunnen openvouwen. Bártimeus is blij met het ontwerp en gaat het product invoeren. De studenten leverden ook het digitale bestand wat ze hebben gebruikt dus als de leerlingen van Bártimeus meer leesregels willen hebben dan kunnen ze die op hun eigen 3D-printers uitprinten.
Impact van Biometrische gezichtsherkenning
In opdracht van ZZG onderzocht een groep studenten wat de impact is van de inzet van biometrische gezichtsherkenning op de kwaliteit van leven van dementerende ouderen. In veel verzorgingshuizen zijn afdelingen waar dementerende ouderen wonen de deuren op slot. Maar niet iedere bewoner hoeft binnen de blijven. Het zou fijn zijn als niet voor iedereen de deur op slot is. Van bewoners die binnen moeten blijven zit hun portretfoto in het systeem. Herkent de scanner bij de deur deze bewoner dan blijft de deur dicht. Zit een bewoner niet in het systeem dan gaat de deur gewoon open. Er zijn nog wel vragen als organisaties dit soort systemen gaan invoeren: herkent de scanner iemand nog als de gezichtsuitdrukking verandert (dat gebeurt vaak bij dementerende ouderen). In een onderzoek wat de studenten deden vonden de bewoners de scanners niet vervelend. De studenten hebben in dit project veel geleerd over zorgtechnologie (wat is mogelijk), wetgeving en hoe je omgaat met data. Ze waren ook verbaasd dat mensen met dementie echt zoveel kunnen veranderen dat het systeem ze misschien niet meer herkent.
Passende technologie voor Seneca
HAN Seneca is een professioneel gezondheidscentrum dat zich met name richt op preventie, gezondheid en leefstijl. Kunnen de mensen die revalideren en de sporters die hier komen hun prestaties en gezondheid verbeteren met behulp van technologie? Het is lastig om voor de gevarieerde groep specifieke wearables aan te bieden. De studenten onderzochten wat het programma Health Chronos kan bieden. Het programma geeft inzicht in het dagelijks leven van een sporter. Alle activiteit van de gebruiker komt in de app, waardoor zowel de sporter als de coach de data kan inzien. Door data te verzamelen krijgen sporter en coach inzicht in de activiteit en de belastbaarheid. De groep studenten heeft het project goed opgestart en draagt dit nu over op de volgende groep.
Beter dichtbij
De afgelopen twee jaar werd beeldbellen steeds normaler. Toch is de inzet van bijvoorbeeld een tablet met apps niet meteen voor iedereen eenvoudig. Zowel bewoners van zorginstellingen als verzorgers en mantelzorgers vinden het gebruik soms lastig. Tegelijk is het goed als verzorgers kunnen bepalen voor welke cliënten beeldbellen geschikt is. De studenten hebben zelf de training gevolgd en het format zo aangepast dat verzorgers de app kunnen gebruiken zonder dat een training nodig is.
Digitale huiskamer bij Caleidoz
Bij Caleidoz waren op een aantal locaties ipads aanwezig maar ze werden te weinig gebruikt. De studenten werkten verder vanuit het onderzoek van een eerder groep sparkstudenten. Bewoners en mantelzorgers wisten niet goed hoe ze de ipads konden gebruiken en hadden ook geen goed inzicht wat een app dan kan of doet. Bijkomend knelpunt was dat alle ipads anders waren ingericht. Als iemand gewend was hoe iets werkt en dan een andere ipad in handen kreeg dan was alles weer anders. De studenten kregen de vraag hoe je bewoners kunt prikkelen om de ipads meer en zinnig te gebruiken. De studenten deden onderzoek, testten spellen en bespraken de resultaten met bewoners. Daarna maakten ze een selectie van apps voor op de ipads. Alle ipads kregen dezelfde instelling en zagen er ook hetzelfde uit. De studenten maakten ook een handig boekje waarin mantelzorgers snel kunnen zien welke app voor welk doel geschikt is (bijvoorbeeld vermaak of geheugentraining). De studenten leerden in deze opdracht vooral om op een gegeven moment een keuze te maken. Steeds als ze een vraag stelden wat de organisatie wilden kregen ze een antwoord terug met daarbij weer vijf vragen. Het is goed om op een bepaald moment keuzes te maken en daar mee aan de slag te gaan.
Role it out
Voor de non profit stichting Role it out ontwikkelde deze sparkgroep een site, gaven ze advies over de inzet van sociale mediakanalen en maakten ze content. De stichting zet zich in om het gewoner te maken dat vrouwen in techniek werken. Ze ondersteunen bedrijven bij de werving van vrouwen voor technische functies. De studenten leerden veel over het gebruik van kleuren, hoe je scripts schrijft voor content (films en tiktoks) en hoe je de verschillende media inzet.
Platform Mijn buurtje voor verbinding in de wijk Dichteren
Voor de wijk Dichteren onderzochten de studenten hoe een digitaal platform bewoners meer kan verbinden, minder eenzaam kan maken en hoe het platform gevarieerder informatie kan ontsluiten voor bewoners van de wijk. Kunnen bewoners ook langer thuis blijven wonen door zo’n platform. De groep koos voor Mijn Buurtje. Dit platform is al bekend en het is bewezen dat het werkt. Binnenkort starten ze met de implementatie. Een volgende sparkgroep neemt dit weer over. Deze groep studenten leerden hoe ze goed kunnen communiceren met verschillende professionals. En ze leerden dat het er om gaat dat je een project voor anderen maakt en dat je de doelgroep er actief bij moet betrekken. “Bedenk niet zelf iets maar bedenk samen met de mensen waar het om gaat nieuwe oplossingen”.
Badminton voor parkinsonpatienten
Voor parkinsonpatienten is het belangrijk om genoeg te bewegen. Tegelijk is het lastig om dat een sportclub te vinden waar je de juiste begeleiding krijgt, er is niet veel aanbod. Uit onderzoek blijkt dat parkinsonpatiënten die bijvoorbeeld slecht lopen wel snel reageren als je iets naar ze toegooit, bijvoorbeeld een balletje. Dit gaf badmintonners Clark en Helena het idee om te onderzoeken of badminton een goeie sport is voor parkinsonpatiënten. Reageren patiënten ook goed op een shuttle? Zie je verbetering na een training? En hoe moet die training er dan uitzien? De studenten van het sparkcentre werkten mee aan dit onderzoek. Studenten hebben veel geleerd over de ziekte en over denk in mogelijkheden in plaats van beperkingen. Ze leerden veel hoe je een patiënt kunt uitdagen en betekenisvolle prikkels kunt geven. En de conclusie was ook onderschat een parkinsonpatiënt niet. Ze kunnen meer dan ze zelf denken.
Sixth sense
Kunnen blinde mensen met behulp van een trilvest zich beter zelfstandig redden in de openbare ruimte, dat was de vraag waar deze groep mee aan de slag ging. Ook deze groep werkte door op onderzoek van een eerdere sparkgroep. Het vest geeft aan wat er in de omgeving in de weg staat en geeft aanwijzingen of je naar rechts of links moet. Het trilvest is nog een prototype. het is belangrijk om te kijken of toekomstige gebruikers ook echt voordelen zien in gebruik van het trilvest en of ze vinden dat de prikkels die ze krijgen ook prettig en ondersteunend zijn. Er was veel verschil bij de testpersonen. Voor de een werkt het goed, de ander was snel overprikkeld. Er zijn dus echt nog aanpassingen nodig voor individuen. De groep draagt het project over voor vervolgonderzoek.
